ادامه ارمنستان
یه چیزی که در ایروان توجه من رو به خودش جلب کرد این بود که اکثر مردم اونجا سیگاری بودن،البته فکرمی کنم این موضوع خصوصیت مناطق سردسیره .
و اما یه چیز جالب،یکی از دوستان ایرانیم که در ایروان درس می خونه بهم گفت:اکثردخترهای ارمنی از خداشونه که باپسرهای ایرانی ازدواج کنن،و در توضیح این مسأله گفت که خوداونهامی گن پسرای ایرانی خیلی خوش خلق وخونگرم و زن دوست هستن،درحالی که پسرای ارمنی کمی خشن وسرد مزاج هستن وبیشتردنبال خوشگذرونین ودر مقایسه با ایرانیان کمتر به خونواده پایبند هستن البته این موضوع مطلق نیست بلکه فقط ممکنه عمومیت بیشتری داشته باشه.
ناگفته نمونه که خودم هم این موضوع رو از زبان دکتر سرکیسیان (شیمیدان ارمنی) ودخترشون شنیدم (البته جریان آشنایی من با ایشون هم شنیدنیه) ،این مطالب رو که شنیدم کمی احساس غرور کردم.
بیشتر مردان ارمنی در خارج از ارمنستان و در کشورهای همسایه کار می کنند چون در اونجا هم معظلی به نام بیکاری وجود داره ولی ظاهرا توی چندسال اخیر به علت سرمایه گذاری دولت و بخش خصوصی در صنعت توریسم ، بیکاری کاهش چشمگیری داشته !!!
چیز دیگه ای که درمدت اقامتم در ایروان اذیتم کرد مشکل زبان انگلیسی بود ! اکثر کسانی که باهاشون برخورد داشتم چه در دانشگاهها ،چه در رستورانها و..... انگلیسی بلدنبودن یا اینکه به سختی صحبت می کردن ! حتی وقتی که به دانشگاه پلی تکنیک ایروان رفتم و با یکی از اساتید اونجا خواستم صحبت کنم یه جوری به ما فهموند که انگلیسی بلد نیست،ما خودمون رو کشتیم تا یه نفر رو پیدا کردیم که انگلیسی بتونه صحبت کنه وبه سوالات ما پاسخ بده !! و با خودمون گفتیم عجیبا غریبا !!! تو ایران دانشگاه دارقوز آباد هم که بری اکثرا دست وپا شکسته انگلیسی بلدن.
دوست ایرانیم که در دانشگاه دیگه ای درس می خوند گفت : زبان دوم اینجا روسیه و مثل ایران انگلیسی نیست و به همین دلیل انگلیسی بلد نیستن. و گفت هر دانشجویی که می خواد بعد از فارغ التحصیلی حرفی برای گفتن داشته باشه یا باید ارمنی یاد بگیره یا روسی،چون اساتید اینجا به انگلیسی تسلط ندارن و نمی تونن بخوبی مطالب رو منتقل کنن و به همین دلیل بچه هایی که به زبان انگلیسی درس می خونن
ضعیف هستن.
این هم یه عکس از میدان جمهوری شهر ایروان
دیروز اونقدر سرم شلوغ بود که حتی ناهار رو پشت مانیتورهای اتاق کنترل خوردم.دوازده ساعت کار فکری شدید !!
ساعت 8 شب رسیدم خوابگاه بعد از اینکه شام خوردم عینهو ...... خوابیدم تا ساعت 10 صبح ، تازه هنوزم خوابم
می یومد.
یه جمله جالب دیدم حیفم اومد ننویسم :
ارمنستان
حول وحوش 5 ,6 ماه پیش بود که به اتفاق یکی از دوستان راهی پایتخت کشور ارمنستان
یعنی ایروان شدیم,سفری که خاطرات بسیاری رو در برداره.وبسیار هم خوش گذشت.
ارمنستان کشوری سرسبز که د رهمسایگی کشورهای ایران , آذربایجان و ترکیه قرارداره و
خیلی کوچیکه شاید به اندازه استان خوزستان باشه ولی اینقدرغنی وثروتمند نیست چون
نفت وگاز نداره وتنها راه درامدش ازطریق اداره دانشگاههاش وپذیرش دانشجویان خارجی و
کشاورزی و صنعت توریسم که درمورد اخیر حسابی سرمایه گذاری کرده چند برابرش روهم
داره سرمایه گذاری میکنه.اکثردانشجویان خارجی اونجا ایرانی هستن!!!!!!!
ایروان شهری زیبا و 3 میلیون نفری و همینطور پویا و اکتیو. که جاهای دیدنیه زیادی داره اما
متاسفانه من در مدت اقامتم در اونجا وقت نکردم همش رو ببینم.
موزه بزرگ ایروان,که به صورت پلکانی ساخته شده بود و هنوز هم درحال ساخت وساز بود.
معماری زیبا ومنحصر به فردی داشت ,من کاتالوگهای اونجارو مطالعه کردم,طرح توسعه اش
جالب بود .خلاصه طرح نوینی بود.ظاهرا آقای ابی از خوانندگان اونوری تابستون هر سال توی
فضای باز همین موزه کنسرت داره.بعداز ظهرها هم پاتوق پیر و جوون بود,محیط بسیار زیبا و
فرهنگییه!!!!!
خیابون کناری این موزه یه موزه کوچیک دیگه هم بود که در انتهای یک خیابان زیبا و طویل قرار
داشت.درنمای بیرون, مجسمه های بزرگی از مشاهیر ارمنستان قرار داده شده بود.
داخل ساختمان هم اشیاءقدیمی وعتیقه جات درمحفظه های شیشه ای محصور شده بود.
جالب اینکه ازراهنمایانی که حضورداشتن خواستیم برامون توضیح بدن اماظاهرا برای یه توضیح
کوچولو حدود 20 دلار می خواستن که این مبلغ علاوه بر پول بلیط ورودی بود,بنا براین ترجیح
دادیم خودمون توضیحات زیر اشیاء رو بخونیم و به همین بسنده کنیم,خیلی تعجب کردیم که
قدیمی ترین اشیاء اونجا دو کتاب بود یکی از ابوریحان بیرونی و دیگری کتاب نجات بوعلی سینا
که به فارسی تالیف شده بودن,و از راهنمایان پرسیدم:این کتابها اصل هستن,و اونها این مساله
رو تایید کردن.
بقیه اش هم واسه ی پست بعدی,نظرات شما در ارائه بهتر مطالب بهم کمک می کنه. مرسی
بای!!!